بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله رب العالمین والصلاة والسلام علی سیدنا و نبینا محمد و آله الطیبین الطاهرین المعصومین
ذات اقدس حضرت احدیت را به سبب وجود نعمت حضرت امام خامنهای - مدّظلّهالعالی - سپاسگزاریم؛ بزرگمردی که با هوشمندی فوقالعاده و شجاعت بینظیر، آنچنان ضربهای به دشمنان زد که بیشتر از صد موشک به پایگاههای اسرائیل و آمریکا خسارات به جای گذاشت.
علاوه بر این تجلی حضور موثر یک کار بدیع فرهنگی هم به وقوع پیوست:
تولد یک اثر نمادین
شعر «ای میهن خدایی» با مداحی حاج محمود کریمی در محرم ۱۴۰۴ (۲۰۲۵ میلادی)، به سرعت به یک پدیدهی فرهنگی-مذهبی تبدیل شد. این اثر که تلفیقی بدیع از مفاهیم دینی و عاشورایی اما در قالب یک سرود میهنی است، در مراسم شب عاشورای حسینیه امام خمینی(ره) و در حضور رهبر با مراسم سینهزنی برگزار گردید.
بررسی دلایل تبدیل این برنامه مذهبی به گفتمانی فراگیر و اثر بخش:
الف) تجلی نمادهای دینی در قالب یک سرود مشهور قدیمی
«ایران ذوالفقار و ایران عاشورایی»: ترکیب «ذوالفقار» (نماد صلابت و شجاعت نظامی حضرت امیرالمؤمنین علی - صلواتاللهعلیه -) با «عاشورا» و انتساب آن به ایران، هویت شیعی-میهنی را بازتعریف نموده است؛ زیرا این نگاه بر خلاف خرافات ملیگرایان است.
«خاکت آغشته شد با بوی کربلا»: اشاره به خاک ایران نه بعنوان ذاتی مستقل، بلکه به عنوان ارتباط با حقیقت مقدس کربلا که خون شهدا قداست کربلا را به آن منتقل کرده است.
قسمت بسیار جالب مداحی که در محضر محترم حضرتآقا بیان نشد ولی نکات ارزشمندی دارد نیز قابل توجه است:
بیان مکرر ذکر: حیدر حیدر و تأکید بر وابستگی شدید ملت مومن ایران به این واقعیت که این سرزمین متعلق به اهل بيت پیامبر اکرمﷺ است:
حیدر حیدر حیدر یا حیدر...
ایران ای سرای امید! بر بامت، سپیده دمید
بنگر کزین راه پر خون، خورشیدی خجسته رسید
اگرچه دل ها پر خون است شکوه عزّت افزون است
سپیده ما گلگون است؛ وای گلگون است
که دست دشمن در خون است
حیدر حیدر حیدر یا حیدر...
ای حرم آل پیمبر ای کشور ساقی کوثر
تویی خاک پاک شهیدان مردان تو، لشکر فاتح خیبر
حیدر حیدر حیدر یا حیدر...
جان منی ای وطن مطهّر؛ وطن شریف، وطن مطهّر
داری برکت به مدد زهرا؛ به مدد حق، به مدد حیدر
ای حرم آل پیمبر ای کشور ساقی کوثر
تویی خاک پاک شهیدان مردان تو، لشکر فاتح خیبر
حیدر حیدر حیدر یا حیدر...
ایران ای سرای امید! بر بامت، سپیده دمید
بنگر کزین راه پر خون، خورشیدی خجسته رسید
اگرچه دلها پر خون است شکوه عزّت افزون است
سپیده ما گلگون است؛ وای گلگون است
که دست دشمن در خون است
حیدر حیدر حیدر یا حیدر...
ایران ای حریم رضا ! غرقی در شمیم رضا
هستی تو هستی ما در دستان کریم رضا
تویی بهشت پهناور، به نور الله اکبر
مدد گرفتی از مولا، جان از مولا به شور ذکر یا حیدر
آیینه نور به دم حسینی؛ زیر سایه علم حسینی
همسایهای با تربت حسین و صحن وسیع حرم حسینی
آیینه نور خدایی تو خانه اهل ولایی
آغشته به عطر شهیدی ادامه دائم نهضت کرب و بلایی
ب) استعارههای چندلایه
«بیرق سرخ سقا»: اشاره به پرچم جمهوری اسلامی که مظهر علم خونین حضرت ابوالفضل العباس(ع) است.
البته باید متوجه باشیم هیچ پارچهای و بیرقی ذاتا مقدس نیست؛ مگر آن که با ذات مقدسی مرتبط شود؛ بیرق سرخ حسینی مانند پیراهن یوسف مقدس و شفای هر دردی است.
«آسمانت خط سرخ شهدا»: خط سرخ شهادت را بر آسمان انقلاب اسلامی و کربلا همراه میکند.
استفاده از وزن حماسی-عاطفی با تأکید بر تکرارهای تأثیرگذار مانند:
«تویی تویی تو هستی حرم / تویی تو خانه من» و از سوی دیگر حس تعلق خاطر به صحن وطن را به شرط تقدس حرم امام رضا(ع) پیوند میزند.
ج) مفاهیم محوری هویتساز
۱. ولایتمداری:
تأکید بر «زیر سایهی حیدر بودن» و «صحن امام رضایی»، ایران را سرزمینی متعلق به اهل بیت معرفی میکند.
قرآن میفرماید سرزمین مکه تا حضرت رسول اکرمﷺ در آن باشد مقدس است:
لَا أُقْسِمُ بِهَٰذَا الْبَلَدِ
ﻗﺴﻢ ﻣﻰﺧﻮﺭم ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺷﻬﺮ
وَأَنتَ حِلٌّ بِهَٰذَا الْبَلَدِ
ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺟﺎﻱ ﺩﺍﺭی
یعنی شرفالمکان بالمکین، در هرجای عالم از چین تا آمریکا اگر ولیفقیه حاکم باشد آن جا مقدس است.
۲. مقاومت عاشورایی:
عبارت «غیرت حسینی» به ظلمستیزی به عنوان جوهره فرهنگی ملت مومن ایران اشاره دارد.
۳. امید به آینده:
مصرع «تو سربلند و پیروز در کل عالمینی»، پیشبینی عزت آیندهی ایران با تکیه بر مکتب عاشورایی را ترسیم میکند. همانگونه که حضرت زینب(س) این پیام الهی را برای همه جهان فرستادند: «سوگند به خدا! نام ما جاویدان میماند»، این شعر حماسی نیز با تبدیل ایران به عنوان سنگر اسلام، با تعبیر میهن خدایی نه میهن شیطانیِ خرافه پرستیِ ملیگرایانه، «صحن امام رضا(ع)» و «بیرق سرخ سقا» و...، نام انقلاب اسلامی را در تمدن آیندهی جهان جاودانه خواهد کرد ان شاءالله.
پیام رسانی تاریخی حضرت زینب - سلاماللهعلیها - و نقش محوری بانوی قهرمان کربلا:
حضرت زینب(س) به عنوان خواهر امام حسین(ع) و پرورده مکتب وحی، نقشی فراتر از همراهی کاروان کربلا ایفا کرد. ایشان پس از شهادت یاران حسینی، با مدیریت بحران و خطبههای آتشین خود در مجلس ابن زیاد در کوفه و یزید بن معاویه در شام، نه تنها مشروعیت حکومت اموی را ویران کرد، بلکه پیام عاشورا را به جریان ماندگار تاریخ تبدیل نمود.
۱. مجلس ابن زیاد در کوفه: نبرد شجاعانه با فریبکاری
الف) مواجهه با تحریف واقعیت
ابن زیاد با تکبر در کاخ خود، کاروان اسرا را به حضور طلبید و با تمسخر پرسید:
«کار خدا را با خاندانت چگونه دیدی؟» بنا به نقل:
حضرت زینب(س) با پاسخ کوبنده «ما رَأَیتُ إلّا جَمِیلاً» (جز زیبایی ندیدم)، اساس گفتمان او را بیاثر کرد. این جمله، شهادت را تجلی رضای الهی معرفی و ادعای مشروعیت حکومت او را بیاساس نمود.
ب) افشای ماهیت حکومت
در خطبه کوفه، مردم فریبخورده را با عباراتی تاریخی مخاطب قرار داد:
«یا أهلَ الکوفة! یا أهلَ الخَتلِ والغَدر!... مَثلُکم کمثلِ الّتی نَقَضَت غَزلها...» (اشاره به آیه ۹۲ نحل).
ای مردم فریبکار! شما همچون زنی هستید که رشتههای ریسیدهاش را پنبه میکند!
این استعاره، سقوط اخلاقی جامعه کوفه را نشان داد که با بیوفایی به امام(ع)، دستاوردهای ایمانی خود را نابود کردند.
ج) انتقال پیام اصلی عاشورا
ایشان با تاکید بر مظلومیت حق در برابر باطل، شهادت حضرت امام حسین(ع) را نه شکست، که پیروزی جهاد الهی در راه خدا معرفی کرد، که در واقع خداوند متعال کار سرور جوانان بهشت و یاران باوفایش را به سعادت حقیقی پایان داد.
۲. مجلس یزید در شام: طوفان فصاحت در قلب قدرت دشمن خبیث
الف) تحقیر ستمگر با القاب نمادین
حضرت زینب(س) یزید را «یا ابن الطلقاء!» (ای پسر بردههای آزادشده) خطاب کرد . این اشاره به بخشش پیامبر(ص) پس از فتح مکه، مشروعیت ادعای خلافت یزید را ویران و او را بازمانده دشمنان مغلوب اسلام معرفی کرد.
ب) تبیین فلسفه پیروزی ظاهری امویان
با استناد به آیه «وَلَا یَحْسَبَنَّ الَّذِینَ کفَرُوا أَنَّمَا نُمْلِی لَهُمْ خَیرٌ لِأَنفُسِهِمْ...» (۱۷۸ آل عمران)، تاکید کرد که
پیروزی موقت شما، مهلتی برای افزایش گناه و عذاب الهی است !
ج) احیای جایگاه اهل بیت(ع)
با اشاره به اسارت دختران پیامبر(ص) پرسید:
«آیا عدالت است که زنان خود را پشت پرده نگاه داری، ولی دختران رسولالله را اسیر کنی؟!».
این تقابل، هتک حرمت خاندان وحی توسط یزید را عریان ساخت.
۳. پیامهای مهم در خطبههای حضرت زینب(س)
ابطال بزرگنمایی رسانهای: تبدیل روایت اموی از "شورش سرکوبشده" به "شهادت مظلومانه در راه حق".
بصیرتآفرینی: افشای تناقض ادعای اسلام و تدین امویان با رفتارهای دوران جاهلی قبل از اسلام.
تسلی بخشی به مومنان: تاکید بر زندهبودن شهیدان (استناد به آیه ۱۶۹ آل عمران) .
- حفظ جان امام سجاد(ع): با مراقبت از جان امام چهارم(ع) به عنوان تنها بازمانده مَرد، تداوم امامت را تضمین کرد .
۴. تاثیرات ماندگار: از رسوایی اموی تا الهامبخشی جهانی
سقوط مشروعیت امویان: یزید پس از خطبه حضرت زینب س، ابن زیاد را لعن و جنایت کربلا را محکوم کرد .
تثبیت مکتب عاشورا: حادثه کربلا از یک حادثه دلخراش ظاهر بینان به «انقلاب جاویدان حسینی» با واسطه پیامرسانی حضرت زینب(س) تبدیل گشت.
اسوه مقاومت: رهبر انقلاب اسلامی با اشاره به خطبههای حضرت زینب(س) میفرمایند:
«این زن، جوهر زنانه مؤمن را نشان داد... الگو برای همه مردان بزرگ عالم و زنان بزرگ» .
نتیجهگیری: حضرت زینب - سلاماللهعلیها - ترجمان رسالت کربلا: عملکرد حضرت زینب(س) در دو مجلس ابن زیاد و یزید، در حقیقت تداوم قیام امام حسین(ع) با بیان کلام حق بود یعنی آنچه امروز به آن میگویند جهادتبیین. ایشان با ترکیب فصاحت علوی، صبر فاطمی و بصیرت نبوی، سه پیام اساسی را به تاریخ بشریت سپردند:
۱. ستمگران، حتی در اوج قدرت، مغلوب حق اند.
۲. شهیدان حق، با شهادت جاودانه میشوند.
۳. زن مسلمان میتواند با رعایت حدود الهی عفت و حجاب، پرچمدار مبارزه سیاسی اسلامی باشد.
اَللهمَّ کُن لولیَّک الحُجةِ بنِ الحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیهِ وَ عَلی ابائهِ فی هذهِ السّاعةِ، وَ فی کُلّ ساعَة وَلیّا وَ حافظاً وقائِداً وَ ناصِراً وَ دَلیلاً وَ عَیناً حَتّی تُسکِنَهُ اَرضَکَ طَوعاً وَ تُمَتّعَهُ فیها طَویلاً
حامد وفسی
۱۰ محرم الحرام ۱۴۴۷
موضوعات مرتبط: اخبار
تاريخ : دو شنبه 16 تير 1404 | 9:20 | نویسنده : سردبــیر |